‘In onze tijd bestond dat niet, een burn-out’. Zeggen jouw (groot)ouders dat ook? En zouden ze gelijk hebben? Vandaag kent iedereen wel iemand die een burn-out heeft of gehad heeft. Of misschien heb je zelf ondervonden wat ongezonde stress met een mens kan doen.
Er zijn dan ook talrijke boeken, facebookgroepen, websites, coaches… rond het thema. Is het dan een trend, een hype? Of erger nog, een excuus om niet te moeten werken? Als je de oudere generaties moet geloven wel.
Want:
- Zij werkten vaak harder. Er werd veel meer handenarbeid verricht. De technologieën die ons het leven en het werk gemakkelijker hadden, bestonden toen niet.
- Zij werkten meer. De vrije zaterdag werd pas in de 2de helft van de 20ste eeuw ingevoerd. Wij kunnen vandaag parttime werken, ouderschaps- en ander verlof nemen. Sommigen onder ons hebben glijuren of werken van thuis uit.
- Ontspanningsmogelijkheden waren er vroeger veel minder. Opa’s hadden keuze tussen de harmonie of het voetbal als hobby en mochten meestal maar één avondje per week weg.
En toch slaagden die generaties er in om het hoofd boven water te houden. Zij konden wel al dat werk verrichten zonder ten onder te gaan aan al de stress waar de huidige generaties mee kampen.
Stress 24/7
Tijden veranderen. Een aantal stressfactoren bestonden toen gewoonweg niet. Bovendien waren de mentaliteit en het plichtsbesef heel anders.
Je moest niet 24/7 klaar te staan (of stand-by of continu bereikbaar zijn) om je job te doen. Je werk speelde zich af op een duidelijk bepaalde fysieke plaats, en nergens anders. Ook je werkuren waren duidelijk en expliciet afgesproken. Files waren zo goed als onbestaande en laptops, smartphones en het internet om na de uren thuis (in je vrije tijd) nog even verder te werken bestonden gewoonweg niet.
Vaak trad je qua job in de voetsporen van je ouders. Zij maakten de keuze voor jou. Als je mocht verder studeren, koos je voor een richting die je verzekerde van een goede job vergezeld van een dito loonbriefje. En eens je dan gestart was, bleef je bij één en dezelfde werkgever tot aan je pensioen.
Jobhoppen
“Elk voordeel heb zijn nadeel” zei voetballer Johan Cruijff terecht. Dus willen de meesten niet terug naar die tijd. We zijn vrijer dan ooit om te ‘jobhoppen’. Om een job te kiezen die bij je talenten, persoonlijkheid, levensfase horen. Om af en toe het roer eens om te gooien op basis van veranderende interesses. Volgens de piramide van Maslow is het een logische evolutie om te streven naar invulling van steeds ‘hogere’ behoeften wanneer de huidige ingevuld zijn.
Vraag je eens af hoe de carrières van onze (groot)ouders er uit zouden zien als ze actief zouden zijn in de huidige arbeidsmarkt? Zouden ze dezelfde keuzes maken en de bijhorende consequenties aanvaarden? Of zouden ze hun job anders benaderen door de shift in noden en wensen, waarden en normen die onze arbeidsmarkt op een hele bijzondere wijze transformeert?
Next level
Onze huidige welvaart hebben we te danken aan de vorige generaties. De aandacht voor welzijn op het werk was ‘het volgende niveau’ dat we konden nastreven. Eentje dat vanuit de verworven welvaart is verder gegroeid: een goede fysieke en mentale gezondheid. En ondertussen is dat ook niet alleen meer een privéaangelegenheid.
De huidige, vrij nieuwe zoektocht naar werkgeluk is vandaag ‘the next level’. Stilletjes aan zien we meer en meer initiatieven ontstaan in het streven naar werkgeluk. Als kleine grassprietjes rijzen ze uit de grond. Ze beïnvloeden het ondernemerschap op een positieve manier. En daar zijn wij natuurlijk heel erg gelukkig om!
Wil jij graag meer weten over andere onderstromen die de huidige dynamiek rond werkgeluk bepalen? Wij nodigen je bij deze uit om onze volgende blog artikels in het oog te houden!
Tip: Je kan natuurlijk dit en véél meer ontdekken in het boek Van Welvaart naar Werkgeluk.
